Fenegriek - Helba - حلبة - halba

Dosering van fenegriek

Orale inname:

Stimulatie van de eetlust

Koude infusie. Laat 500 mg gemalen zaden 3 uur weken in 150 ml koud water, filter en voeg indien gewenst wat honing toe om de bitterheid te verzachten. Drink meerdere keren per dag (tot 12 kopjes van 150 ml). Bereid niet meer dan één kopje tegelijk: de bereiding verandert in een pasta door het slijm dat de zaden bevatten.
Capsules met gedroogde en gemalen zaden. Neem 500 mg tot 1 g, tot 6 keer per dag.
Vloeibaar extract (1:1). Neem 1 ml tot 2 ml, 3 keer per dag.
Tinctuur (1:5). Neem 10 ml, 3 keer per dag.
Gestandaardiseerd extract. Omdat de standaardisatie per extract verschilt, volg de door de fabrikant aanbevolen dosering.

Uitwendig gebruik:
Lokale huidontstekingen

Bad. Meng 50 g gemalen zaden met 250 ml water en verdun deze bereiding in het badwater.
Tinctuur of lotion. Breng enkele druppels tinctuur direct aan op het ontstoken gebied en wrijf in om te laten intrekken. Of gebruik een lotion die is gemaakt door enkele druppels tinctuur te verdunnen in wat plantaardige olie.
Zalf. Meng 50 g gemalen zaden met 1 liter warm water. Door de slijmachtige aard van de zaden ontstaat er snel een pasta. Breng deze pasta aan als zalf op de aangedane delen.
Geschiedenis van fenegriek

Fenegriek is een kleine peulvrucht waarvan de jonge bladeren als salade worden gegeten en de zaden als specerij. Het behoort tot de oudste medicinale en culinaire planten in de geschiedenis van de mensheid. Al in het oude Egypte, ongeveer 1500 jaar voor Christus, werden de aromatische bestanddelen gebruikt om doden te balsemen en de lucht in woningen en gebedshuizen te zuiveren. De zaden werden gebruikt bij het maken van brood, een culinaire praktijk die nog steeds bestaat in het moderne Egypte en India.

Naast de eetlustopwekkende, spijsverterings- en tonische eigenschappen werd fenegriek toegeschreven het vermogen om infecties en ontstekingen van de luchtwegen te bestrijden, de bevalling en lactatie te vergemakkelijken, huidwonden te genezen, reumatische pijn te verlichten, enzovoort. Vanaf de 7e eeuw voor Christus werd het in het Midden-Oosten gekweekt. Het werd ook geïntroduceerd in India en China, waar het snel werd opgenomen in de Ayurvedische geneeskunde (India) en de traditionele Chinese geneeskunde.

Aan het eind van de 19e eeuw maakte fenegriek deel uit van een populair middel onder vrouwen, Lydia Pinkham's Vegetable Compound. Tegenwoordig gebruikt de voedingsindustrie fenegriek om de smaak van esdoornsiroop in bepaalde producten na te bootsen.

Hoewel in veel landen veel traditionele medicinale toepassingen nog steeds in officiële farmacopoeia voorkomen, heeft huidig onderzoek zich vooral gericht op de antidiabetische werking van fenegriekzaden, met name vanwege het hoge vezelgehalte (50%) en de saponinen.